Home is where the heart is

Mijn plan om een week of twee in Arugam Bay te blijven is zoals gewoonlijk in het water gevallen. Plannen zijn er om van af te wijken. Het leven van een reiziger is ontzettend moeilijk, keuzes maken enzo! Na vier dagen Arugam Bay begon ik aan Arrack, de lokale sterke drank. Met z'n tweeën een hele fles weggewerkt op één avond, eindresultaat: Dronken! Op deze bewuste avond waren mijn vrienden mensen bij elkaar aan het sprokkelen om naar Mirissa te vertrekken met een busje. Deze avond dacht ik: 'Nee, ik blijf lekker hier'. 's Ochtends dacht ik: 'Nee, ik ga met ze mee, het wordt een avontuur!' Dus ik heb mijn tas gepakt en ben met twee Australiërs, een Canadees, een Nederlander en een Vlaamse naar Mirissa vertrokken. De heren begonnen te drinken en wij dames bleven nuchter (als ik geen hoofdpijn had, had ik ook gedronken). Eindresultaat: vier dronken heren en twee babysitters. De chauffeur was niet blij met ons en wilde zo snel mogelijk in Mirissa zijn (net als ik en Mihaly).

In Mirissa hebben we onze 'Weevil' crew uitgebreidt met twee nieuwe leden. (Weeviling: De beste deals slepen uit zo'n beetje alles met zo min mogelijk inspanning en veel charme.) Na drie dagen Mirissa, pijn in mijn wangen en buikspieren van het lachen, heb ik een koppeldagje in Galle gehad. Galle fort is een Nederlands fort uit de tijd van de bezetting, prachtig! Maar... overal koppels! We hebben er een projectdagje van gemaakt. We arriveerden in Galle rond 12 uur. We hebben gelunched, onze tassen in het restaurant gelaten en alle hotels en homestays in Galle bezocht op zoek naar het beste plekje. Beste keuze: Fort Dew. Een hotel met rooftop restaurant (nice) en uitzicht op de zonsondergang (briljant)!
Hikkaduwa was onze volgende bestemming, daar werden we verwelkomd door vier meiden die we in Arugam Bay ontmoette (the Chilli girls), onze Weevil crew bestond uit twaalf leden (lachen, gieren, brullen). Deze plek is voor veel reizigers in Sri Lanka de eerste of de laatste plaats die ze bezoeken, dus al mijn vrienden vertrokken een voor een naar het vliegveld. Ik bleef alleen achter en moest op zoek naar nieuwe vrienden.
Omdat ik mijn bikini in Mirissa aan de lijn had laten hangen (stom stom stom), moest ik op zoek naar een nieuwe bikini. Alle bikini's zijn hier klein! Ik heb geen grote borsten, maar zelfs voor mij was het niet zo makkelijk. Ik heb dus besloten om terug naar Mirissa te gaan, nadat ik Hikkaduwa zat was, om mijn bikini op te halen en om een nachtje daar te verblijven bij een super lieve familie (backpackers home Our World). Dit werden twee nachten omdat ik een erg gezellig Engels meisje ontmoette (dat voor een van de beachboys viel (oh zo schattig)).
Toen ik Mirissa verliet begon het grote avontuur! Ik wilde graag terug naar Arugam Bay, vanuit Mirissa is dat geen probleem, als je op tijd vertrekt... Ik ben duidelijk niet op tijd vertrokken. In Matara (3km verderop) moest ik een paar uur wachten op de bus naar Monaragalla. Ik ontmoette een Sri Lankaan die al verschillende jaren in Europa doorgebracht heeft. Met hem ben ik naar zijn guesthouse vertrokken om te chillen. Na een paar uur heeft hij me terug gebracht naar het busstation, maar daar kwam ik erachter dat ik in Monaragalla vast zou komen te zitten, omdat er geen bus meer naar Pottuvil (Arugam Bay) zou rijden. Ik had twee opties: In Matara blijven in dit guesthouse, waar ik me meteen thuis voelde of naar Monaragalla waar ik een erg saaie avond voor de boeg zou hebben. Keuze is snel gemaakt, Matara it is! De volgende dag in de ochtend hebben de Sri Lankaan en een Oostenrijker in het guesthouse besloten ook naar Arugam Bay te vertrekken, maar zij wilden met de scooter gaan: 'Do you want to join us?' Maar natuurlijk sla ik dit avontuur niet af! Omdat er nog verschillende dingen regeld moesten worden, vertrokken we pas om half 3 's middags. We hebben Tissa bereikt voordat het donker werd, maar vanuit daar moesten we de jungle nog doorkruisen. Op de Jungle Road doemde opeens aan onze rechterzijde een enorme olifant op die zijn nachtelijke wandeling langs de weg aan het maken was. We zagen het pas toen het beest letterlijk twee meter van ons verwijderd was. 'HOLY SHIT!' was mijn reactie! Daar moesten we allemaal even van bijkomen. We passeerden daarna nog twee olifanten en uiteindelijk bereikten we Arugam Bay na 9,5 uur om middernacht, gebroken en een pijnlijke kont!
Mijn laatste blog is van Arugam Bay en ik ben weer terug op mijn favoriete plek in Sri Lanka.

Home is where the heart is!