Pokhara, Nepal
Door: Paulien Weijs
Blijf op de hoogte en volg Paulien
19 November 2012 | Nepal, Pokhara
Een stad in de bergen, aan het meer. De eerste week hebben we niet veel uitgevreten in dit stadje. Het zit hier boordevol toeristen en het is lekker rustig vergeleken met India. 9 t/m 12 november hebben we een weekendcursus Buddhisme en meditatie gedaan. Erg inspirerend. Ik ben heel anders gaan denken over de wereld en mezelf. Buddhisme is geen religie, het is een leefwijze, eentje die mij erg inspireert! Natuurlijk word ik nu geen non, maar een les die mij geraakt heeft is dat je los moet laten van bezittingen. En natuurlijk ga ik nu niet alles weg geven en leven zonder alles, maar alles is een gebruiksvoorwerp en als het weg is, is het weg. Ik was al bijna een jaar aan het twijfelen om mijn haar te milimeteren, die stap heb ik nu gezet. Ja, mijn haar is 6mm lang op het moment. Verder kun je jezelf Buddhist noemen als je gelooft in reïncarnatie en karma. Reïncarnatie kennen we allemaal: als je overlijdt, wordt je herboren. Aan de hand van je karma wordt je volgende leven 'bepaald'. Alles wat je doet, heeft een reactie voor later. Alles wat je ervaart, is het resultaat van het verleden, van iets kleins kan iets groots groeien (good or bad) en karma gaat nooit weg, het heeft geen houdbaarheidsdatum. Dus eigenlijk: alles wat gebeurt heb je zelf bepaald in het verleden en wil je hier verandering in brengen moet je je goed concentreren. Dit laatste doe je door te mediteren. De meditatielessen van dit weekend waren geweldig! Onze docent heeft ons de eerste stappen van het mediteren geleerd en heeft geleerd hoe we hier op eigen houtje mee verder kunnen gaan.
Een laatste uitspraak van Monk Yeshe: 'No one can make you happy, others can create the right circumstances. Happiness comes from inside.'
Een paar dagen na deze cursus zijn we vertrokken naar de bergen om een trekking te maken. Het eerste plan was om naar Annapurna Base Camp (ABC) te gaan. Dit plan werd na een gesprek met 3 Duitsers omgezet naar een trek naar Poonhill en een stukkie verder. 5 dagen zijn we weg geweest met alleen een rugzakje. We waren met z'n vieren: Uli, Jennifer, Patricia en ik. Dag 1 begon in Naya Pul om 8.00uur, om 5.30uur stond ik al naast mijn bed. Heel vroeg!! Van Naya Pul zijn we naar Uleri gelopen. Daar kwamen we om 13.00uur aan en wisten we dat het duur zou worden in de bergen. Het eten was loeiduur! Na een tijdje verdwijnt de zon natuurlijk achter de bergen en wordt het koud, en niet een beetje! We hadden ontzettend veel moeite met onszelf warm houden. Dag 2 was een grote trap. Stel je voor: je loopt van 9.00uur tot 15.00uur continu trap op. Mijn kontje ziet er erg appetijtelijk uit op het moment! Dag 3 begon al om 4.30uur omdat de zonsopgang van Poonhil op het programma stond. De energie zeker waard. Als je de kans krijgt, doen! Jennifer en Uli gingen vanaf Poonhill weer terug naar Naya Pul en Pokhara, dus Patricia en ik waren weer met z'n tweeën. Ons hoogste punt was in Ban Thanti, een ienieminieplaatsje op 3200m hoogte. Koud, met hoofdletter K! Gelukkig was het hotel bijna leeg, dus hebben we drie dekens kunnen bemachtigen waardoor ik lag te gloeien in mijn slaapzakje: heerlijk! Halverwege de nacht werd ik verrast door een bezoekje van een muisje op mijn hoofd (gelukkig had ik mijn muts op tegen de kou). Deze muis heeft daarna een bezoekje gebracht aan de keuken om een broodje te bemachtigen die hij vervolgens op een veilig plekje wilde verbergen om later op te eten, lees: mijn schoen! Toen ik 's ochtends mijn schoen aan wilde doen, kon ik de lunch van het muisje er eerst even uit vissen. Vanaf Ban Thanti was de weg vooral naar beneden, lees: twee hele dagen trappen lopen naar beneden. Erg goed voor mijn knieën, but I survived. Het werd met de dag warmer, wat erg prettig is in de bergen, maar ik zit nu in Pokhara ontzettend te zweten! Bijna onze gehele trek hebben we uitzicht gehad over de prachtige Annapurna Range. Adembenemend! We hebben ook erg veel geluk gehad want tijdens onze trek is de range niet bewolkt geweest waardoor we een super goed uitzicht hadden.
Eenmaal weer in Naya Pul moesten we onze weg terug naar Pokhara vinden. Opties: taxi of local bus. Goedkoopste keuze: local bus. We hebben ons in de bus gepropt, maar het was alles behalve comfortabel. Tijdens de lunchbreak (voor ons na 10 min) zijn we verhuisd naar boven op de bus: Nepali style! 'Is dit wel een goed idee?' 'Vallen we er niet af?' Na 5 minuten rijden zaten we al iets comfortabeler en na 15 min konden we ongestoord genieten van de omgeving, al moesten we soms bukken vanwege bladeren of elektriciteitskabels. Sorry mam!
Weer in Pokhara is alles weer ontzettend goedkoop, behalve de hotelkamers, maar dat hoort erbij.
I send all my love to you.
Een laatste uitspraak van Monk Yeshe: 'No one can make you happy, others can create the right circumstances. Happiness comes from inside.'
Een paar dagen na deze cursus zijn we vertrokken naar de bergen om een trekking te maken. Het eerste plan was om naar Annapurna Base Camp (ABC) te gaan. Dit plan werd na een gesprek met 3 Duitsers omgezet naar een trek naar Poonhill en een stukkie verder. 5 dagen zijn we weg geweest met alleen een rugzakje. We waren met z'n vieren: Uli, Jennifer, Patricia en ik. Dag 1 begon in Naya Pul om 8.00uur, om 5.30uur stond ik al naast mijn bed. Heel vroeg!! Van Naya Pul zijn we naar Uleri gelopen. Daar kwamen we om 13.00uur aan en wisten we dat het duur zou worden in de bergen. Het eten was loeiduur! Na een tijdje verdwijnt de zon natuurlijk achter de bergen en wordt het koud, en niet een beetje! We hadden ontzettend veel moeite met onszelf warm houden. Dag 2 was een grote trap. Stel je voor: je loopt van 9.00uur tot 15.00uur continu trap op. Mijn kontje ziet er erg appetijtelijk uit op het moment! Dag 3 begon al om 4.30uur omdat de zonsopgang van Poonhil op het programma stond. De energie zeker waard. Als je de kans krijgt, doen! Jennifer en Uli gingen vanaf Poonhill weer terug naar Naya Pul en Pokhara, dus Patricia en ik waren weer met z'n tweeën. Ons hoogste punt was in Ban Thanti, een ienieminieplaatsje op 3200m hoogte. Koud, met hoofdletter K! Gelukkig was het hotel bijna leeg, dus hebben we drie dekens kunnen bemachtigen waardoor ik lag te gloeien in mijn slaapzakje: heerlijk! Halverwege de nacht werd ik verrast door een bezoekje van een muisje op mijn hoofd (gelukkig had ik mijn muts op tegen de kou). Deze muis heeft daarna een bezoekje gebracht aan de keuken om een broodje te bemachtigen die hij vervolgens op een veilig plekje wilde verbergen om later op te eten, lees: mijn schoen! Toen ik 's ochtends mijn schoen aan wilde doen, kon ik de lunch van het muisje er eerst even uit vissen. Vanaf Ban Thanti was de weg vooral naar beneden, lees: twee hele dagen trappen lopen naar beneden. Erg goed voor mijn knieën, but I survived. Het werd met de dag warmer, wat erg prettig is in de bergen, maar ik zit nu in Pokhara ontzettend te zweten! Bijna onze gehele trek hebben we uitzicht gehad over de prachtige Annapurna Range. Adembenemend! We hebben ook erg veel geluk gehad want tijdens onze trek is de range niet bewolkt geweest waardoor we een super goed uitzicht hadden.
Eenmaal weer in Naya Pul moesten we onze weg terug naar Pokhara vinden. Opties: taxi of local bus. Goedkoopste keuze: local bus. We hebben ons in de bus gepropt, maar het was alles behalve comfortabel. Tijdens de lunchbreak (voor ons na 10 min) zijn we verhuisd naar boven op de bus: Nepali style! 'Is dit wel een goed idee?' 'Vallen we er niet af?' Na 5 minuten rijden zaten we al iets comfortabeler en na 15 min konden we ongestoord genieten van de omgeving, al moesten we soms bukken vanwege bladeren of elektriciteitskabels. Sorry mam!
Weer in Pokhara is alles weer ontzettend goedkoop, behalve de hotelkamers, maar dat hoort erbij.
I send all my love to you.
-
19 November 2012 - 08:41
Wendy (meerdal):
Wauw Paulien de buddhist,wie had dat gedacht,haha.
Dat jullie het geweldig hebben daarzo is duidelijk,maar bovenop een bus...................ik hoop dat dat eenmalig was Paulien ( oeps,klink ik als je moeder???).
Waar gaat de volgende reis heen...Kathmandu?
Ik kan nu al niet wachten op je volgende verhaal en foto's.
Groetjes en GENIET!!!!! -
19 November 2012 - 09:35
Truus:
Paulien,
Dat een mens in zo'n korte tijd zoveel mee kan maken! Ik ben benieuwd of ik je nog herken als je terugkomt.
Groet,
Truus -
19 November 2012 - 11:48
Joep:
Klinkt allemaal erg spectaculair Plientje !! -
19 November 2012 - 13:13
Mam:
Dat jullie genieten is aan jullie af te zien op de foto`s .
Maar ik heb jullie filmpje vanaf die bus gezien was wel een heel mooi uitzicht.... maar wat ging die hard zeg.... maar goed dat ik er niet bij was ik had doodsangsten uit gestaan!!!
Je korte koppie staat je goed en is natuurlijk heel makkelijk te verzorgen..
Geniet van het volgende wat op je pad komt..
Veel liefs Mam -
21 November 2012 - 14:56
Marijn:
Oeh oeh!!! Ik weet het nog zo goed!!
AnnaPurna base camp is heftig hoor!
Ik heb een iets mildere versie gedaan, maar heb het wel gedaan!
Ik weet het nog zo goed, DIEEE TRAPPEN!!!!!
Echt geweldig is het he, je doet echt vette dingen! Ben jaloers!
xxxxxx have fun babeeeee -
25 November 2012 - 22:08
Elise (westerhelling):
Ha Paulien,
wat inspirerend om te lezen allemaal! Geniet van je reis :)
groetjes,
Elise -
08 December 2012 - 16:31
Emma:
Heey Paulien!
Zojuist even al je verslagen doorgelezen. Klinkt echt super! Geniet van je reis en doe een beetje voorzichtig ;-)
xxx Emma
