Elk diertje z’n pleziertje
Door: Paulien
Blijf op de hoogte en volg Paulien
29 September 2010 | Zuid-Afrika, Kaapstad
Wauw, bijna een week vol met dieren! Dit ga ik NOOIT meer vergeten!
Vrijdag was de grote dag: Paulien ging shark cage diven! Wat zenuwen! Vroeg vertrokken uit Kaapstad want we moesten twee uur rijden. Voordat we de boot op konden was er nog wat te eten, dat sla ik niet over! Ik hoopte dat mijn maag vriendelijk zou blijven op de boot, maar daar ging ik niet van uit. De vaart naar de plek toe was prima, niets aan de hand. Eenmaal aangekomen op de plek waar we de haaien gingen lokken begon eerst mijn hoofd te draaien en na 10 minuten hing ik al overboord. Ondertussen waren er al een paar haaien gespot. De bemanning vroeg of het goed ging: I’m fine, just a little bit sick! Of ik nog het water in wilde (Ja, dûh! Daarvoor ben ik hier!!): Sure! En dat ik dan NU moest gaan want over een kwartier zou ik van ziekte niet meer willen. Dus ik werd in een pinguinpak gehesen, kreeg een prachtige duikbril op en werd te water gelaten. Anna heeft ondertussen een geweldige foto genomen van Paulien in een pinguinpak en die kunnen jullie natuurlijk allemaal bekijken op mijn picasaweb(.google.nl/plienweijs). Ik had verwacht dat ik het in mijn broek zou doen omdat ik me in het territorium van haaien zou begeven, maar omdat ik nog steeds misselijk was en me meer daarmee bezig hield was mijn angst nergens te bekennen. De eerste haai die ik onder water zag, kwam recht op me af zwemmen en ik had het idee dat hij me recht in de ogen aankeek!! Je zou zeggen: Jakkie! Maar ik dacht: VET!!! EEN HAAI!!
Na 10 minuten was mijn misselijkheid weer op een hoogtepunt en vroeg ik de bemanning me eruit te halen en hing ik 1 minuut later weer overboord! Mijn maatjes hebben ook nog in het water gelegen en werden daarna ook ziek, behalve Maurits en Floris. Zij zijn nog twee keer een bezoekje aan de haaien gaan brengen! Eenmaal weer voet aan land was ik weer beter en heb ik geluncht! Ik heb nergens meer last van gehad!! De reis terug naar huis was lang, maar ik heb die nacht heerlijk geslapen!
’s Ochtends moest ik weer vroeg opstaan omdat ik met bijna heel het huis (waaronder ik) het weekend weg ging om te gaan hiken en walvissen te spotten. Dus zaterdagochtend om 9.30uur de auto in op weg naar Gordon’s Bay om bij de watervallen te gaan hiken en te lunchen. ’s Middags de lange rit van twee uur voortgezet naar Cape Agulhas om lekker te braaien en van een welverdiende nachtrust te genieten. Helaas zat een lekkere nachtrust er niet in vanwege vervelende tieners die het concept ‘slapen’ niet kennen.
Om 8.00uur ’s ochtends stond ik alweer op een speedboot om walvissen te gaan bekijken en wat waren ze mooi! Ik zat alleen op de verkeerde boot, want de andere boot had een walvis onder en naast de boot die ze bij wijze van spreken aan konden raken! JALOERS!! Gelukkig hebben we alle foto’s uitgewisseld en komen de mooiste foto’s allemaal op mijn picasaweb te staan!
Gelukkig heeft mijn maag zich in toom kunnen houden op deze boot en ben ik met maaginhoud en al veilig teruggegaan naar de backpackers waar we verbleven.
Na het walvisavontuur zijn we een stukje doorgereden naar het meest zuidelijke puntje van Afrika. Dat was nog net iets meer ‘the end of the world’ dan Kaap de Goede Hoop, maar eigenlijk nog steeds niet helemaal. Hier hebben we wat foto’s gemaakt en een lekkere warme chocolademelk gedronken voordat we de drie uur durende rit naar huis zouden maken. Deze drie uur werden toch vier uur, omdat net voor Kaapstad een enorme rij langzaamrijdend verkeer stond (NICE!!).
Toch een lekker weekend gehad en ik heb maandag lekker kunnen uitrusten om dinsdag mijn safari te kunnen ondergaan!
Dinsdagochtend begon het goed. We zouden tussen 9.00 en 10.00 uur opgehaald worden, maar de chauffeur had doorgekregen ons pas om 10.00 uur op te halen. Wij hingen dus om 9.45 aan de telefoon, nice! Gelukkig was onze chauf erg aardig en we hebben hele gesprekken gevoerd over van alles en nog wat. Vooral over de politiek is veel gepraat omdat hij zelf zeer actief is geweest in de politiek.
Aangekomen bij Aquila Private Game Reserve werden we super aardig ontvangen en kregen we champagne of druivensap. Ik ging maar even voor de druivensap (het was 12.00uur namelijk). Toen ik de auto uitstapte kwam er meteen een ranger naar me toe die mijn tas ging dragen. Ik dacht: Nee, ik ben in Afrika. Ik moet zelf mijn tas bijhouden! En daarna dacht ik: Paulien, je bent in een lodge. Je kunt je bagage gewoon afgeven. Deze strijd duurde in mijn hoofd zo’n drie minuten! Daarna werd ik afgeleid omdat we mochten gaan lunchen, eten! Een lopend buffet: HEERLIJK!
Van 14.00uur tot 16.00uur hebben we lekker aan het enorme zwembad gezeten (want de zon scheen), maar we hebben niet gezwommen want het water was freezing! Om 16.00uur begon onze eerste game drive; SPANNEND! We bleken bij een Zuid-Afrikaans gezin te zitten (oma, mam, dochter, zoon en een vrouw die ik niet kon plaatsen) en onze gids heette Romeo. Dat vraagt om het eerste slechte grapje: Waar is Julia? De toon was gezet en onze safari werd een groot succes! Tijdens de eerste game drive hebben we super veel dieren gezien en was ik helemaal ondersteboven van de nijlpaarden. Op een of andere manier vind ik deze dieren helemaal fantastisch! Het meest spannend vond ik het binnengaan van het gebied van de leeuwen. Wat een indruk maken die beesten! Ik zou daar niet zomaar de auto uitstappen, hoor! Het dinner was ook weer een succes. Het enige dat een beetje goed warm was, was de chocoladecake. Dus ik heb me gestort op de salade (want die hoeft niet warm te zijn). Na het dinner hebben we met het Zuid-Afrikaanse gezin de verjaardag van de dochter gevierd (11 jaar). De safari was haar verjaardagskado (ik wil dat ook!!). We hebben nog tot 11.00uur in de lounge gezeten om wat te kletsen en naar de verhalen van Romeo te luisteren.
’s Ochtends moesten we er om 6.30uur weer uit omdat om 7.00uur de volgende game drive vertrok, nice! We hadden afgesproken weer met de rest te gaan dus deze tocht was ook weer erg gezellig, maar ook erg koud. Deze keer zijn we naar het gebied van de cheeta’s gegaan en ook naar de krokodillen, de wrattenzwijnen (ja, Pumba’s!) en het luie paard. Deze dieren zitten net als de leeuwen in een apart gebied omdat het park nog niet klaar is deze dieren bij de anderen te introduceren. Dit gaf een beetje een dierentuin gevoel, maar ik heb wel de big five gezien!!
Als de tour slecht begint moet hij ook slecht afgesloten worden. Toen we terugkwamen van ons ontbijt na de tweede game drive stond onze badkamer en een gedeelte van de slaapkamer blank. Mijn tas stond daar! Helemaal nat natuurlijk inclusief wat spullen. Gelukkig had ik al mijn waardevolle spullen in mijn andere tas zitten, dus er was niets belangrijks nat geworden.
Gelukkig zijn we zonder ongelukken thuisgebracht door een chauffeur en schijnt de zon heerlijk onze woonkamer in.
Dit vergeet ik van mijn leven niet meer!
Vrijdag was de grote dag: Paulien ging shark cage diven! Wat zenuwen! Vroeg vertrokken uit Kaapstad want we moesten twee uur rijden. Voordat we de boot op konden was er nog wat te eten, dat sla ik niet over! Ik hoopte dat mijn maag vriendelijk zou blijven op de boot, maar daar ging ik niet van uit. De vaart naar de plek toe was prima, niets aan de hand. Eenmaal aangekomen op de plek waar we de haaien gingen lokken begon eerst mijn hoofd te draaien en na 10 minuten hing ik al overboord. Ondertussen waren er al een paar haaien gespot. De bemanning vroeg of het goed ging: I’m fine, just a little bit sick! Of ik nog het water in wilde (Ja, dûh! Daarvoor ben ik hier!!): Sure! En dat ik dan NU moest gaan want over een kwartier zou ik van ziekte niet meer willen. Dus ik werd in een pinguinpak gehesen, kreeg een prachtige duikbril op en werd te water gelaten. Anna heeft ondertussen een geweldige foto genomen van Paulien in een pinguinpak en die kunnen jullie natuurlijk allemaal bekijken op mijn picasaweb(.google.nl/plienweijs). Ik had verwacht dat ik het in mijn broek zou doen omdat ik me in het territorium van haaien zou begeven, maar omdat ik nog steeds misselijk was en me meer daarmee bezig hield was mijn angst nergens te bekennen. De eerste haai die ik onder water zag, kwam recht op me af zwemmen en ik had het idee dat hij me recht in de ogen aankeek!! Je zou zeggen: Jakkie! Maar ik dacht: VET!!! EEN HAAI!!
Na 10 minuten was mijn misselijkheid weer op een hoogtepunt en vroeg ik de bemanning me eruit te halen en hing ik 1 minuut later weer overboord! Mijn maatjes hebben ook nog in het water gelegen en werden daarna ook ziek, behalve Maurits en Floris. Zij zijn nog twee keer een bezoekje aan de haaien gaan brengen! Eenmaal weer voet aan land was ik weer beter en heb ik geluncht! Ik heb nergens meer last van gehad!! De reis terug naar huis was lang, maar ik heb die nacht heerlijk geslapen!
’s Ochtends moest ik weer vroeg opstaan omdat ik met bijna heel het huis (waaronder ik) het weekend weg ging om te gaan hiken en walvissen te spotten. Dus zaterdagochtend om 9.30uur de auto in op weg naar Gordon’s Bay om bij de watervallen te gaan hiken en te lunchen. ’s Middags de lange rit van twee uur voortgezet naar Cape Agulhas om lekker te braaien en van een welverdiende nachtrust te genieten. Helaas zat een lekkere nachtrust er niet in vanwege vervelende tieners die het concept ‘slapen’ niet kennen.
Om 8.00uur ’s ochtends stond ik alweer op een speedboot om walvissen te gaan bekijken en wat waren ze mooi! Ik zat alleen op de verkeerde boot, want de andere boot had een walvis onder en naast de boot die ze bij wijze van spreken aan konden raken! JALOERS!! Gelukkig hebben we alle foto’s uitgewisseld en komen de mooiste foto’s allemaal op mijn picasaweb te staan!
Gelukkig heeft mijn maag zich in toom kunnen houden op deze boot en ben ik met maaginhoud en al veilig teruggegaan naar de backpackers waar we verbleven.
Na het walvisavontuur zijn we een stukje doorgereden naar het meest zuidelijke puntje van Afrika. Dat was nog net iets meer ‘the end of the world’ dan Kaap de Goede Hoop, maar eigenlijk nog steeds niet helemaal. Hier hebben we wat foto’s gemaakt en een lekkere warme chocolademelk gedronken voordat we de drie uur durende rit naar huis zouden maken. Deze drie uur werden toch vier uur, omdat net voor Kaapstad een enorme rij langzaamrijdend verkeer stond (NICE!!).
Toch een lekker weekend gehad en ik heb maandag lekker kunnen uitrusten om dinsdag mijn safari te kunnen ondergaan!
Dinsdagochtend begon het goed. We zouden tussen 9.00 en 10.00 uur opgehaald worden, maar de chauffeur had doorgekregen ons pas om 10.00 uur op te halen. Wij hingen dus om 9.45 aan de telefoon, nice! Gelukkig was onze chauf erg aardig en we hebben hele gesprekken gevoerd over van alles en nog wat. Vooral over de politiek is veel gepraat omdat hij zelf zeer actief is geweest in de politiek.
Aangekomen bij Aquila Private Game Reserve werden we super aardig ontvangen en kregen we champagne of druivensap. Ik ging maar even voor de druivensap (het was 12.00uur namelijk). Toen ik de auto uitstapte kwam er meteen een ranger naar me toe die mijn tas ging dragen. Ik dacht: Nee, ik ben in Afrika. Ik moet zelf mijn tas bijhouden! En daarna dacht ik: Paulien, je bent in een lodge. Je kunt je bagage gewoon afgeven. Deze strijd duurde in mijn hoofd zo’n drie minuten! Daarna werd ik afgeleid omdat we mochten gaan lunchen, eten! Een lopend buffet: HEERLIJK!
Van 14.00uur tot 16.00uur hebben we lekker aan het enorme zwembad gezeten (want de zon scheen), maar we hebben niet gezwommen want het water was freezing! Om 16.00uur begon onze eerste game drive; SPANNEND! We bleken bij een Zuid-Afrikaans gezin te zitten (oma, mam, dochter, zoon en een vrouw die ik niet kon plaatsen) en onze gids heette Romeo. Dat vraagt om het eerste slechte grapje: Waar is Julia? De toon was gezet en onze safari werd een groot succes! Tijdens de eerste game drive hebben we super veel dieren gezien en was ik helemaal ondersteboven van de nijlpaarden. Op een of andere manier vind ik deze dieren helemaal fantastisch! Het meest spannend vond ik het binnengaan van het gebied van de leeuwen. Wat een indruk maken die beesten! Ik zou daar niet zomaar de auto uitstappen, hoor! Het dinner was ook weer een succes. Het enige dat een beetje goed warm was, was de chocoladecake. Dus ik heb me gestort op de salade (want die hoeft niet warm te zijn). Na het dinner hebben we met het Zuid-Afrikaanse gezin de verjaardag van de dochter gevierd (11 jaar). De safari was haar verjaardagskado (ik wil dat ook!!). We hebben nog tot 11.00uur in de lounge gezeten om wat te kletsen en naar de verhalen van Romeo te luisteren.
’s Ochtends moesten we er om 6.30uur weer uit omdat om 7.00uur de volgende game drive vertrok, nice! We hadden afgesproken weer met de rest te gaan dus deze tocht was ook weer erg gezellig, maar ook erg koud. Deze keer zijn we naar het gebied van de cheeta’s gegaan en ook naar de krokodillen, de wrattenzwijnen (ja, Pumba’s!) en het luie paard. Deze dieren zitten net als de leeuwen in een apart gebied omdat het park nog niet klaar is deze dieren bij de anderen te introduceren. Dit gaf een beetje een dierentuin gevoel, maar ik heb wel de big five gezien!!
Als de tour slecht begint moet hij ook slecht afgesloten worden. Toen we terugkwamen van ons ontbijt na de tweede game drive stond onze badkamer en een gedeelte van de slaapkamer blank. Mijn tas stond daar! Helemaal nat natuurlijk inclusief wat spullen. Gelukkig had ik al mijn waardevolle spullen in mijn andere tas zitten, dus er was niets belangrijks nat geworden.
Gelukkig zijn we zonder ongelukken thuisgebracht door een chauffeur en schijnt de zon heerlijk onze woonkamer in.
Dit vergeet ik van mijn leven niet meer!
-
29 September 2010 - 15:05
Wilma:
Hè Paulien,
Volgens mij kom je zo rond als een tonnetje naar huis!! van al dat lekkere eten.
hele mooie foto's vooral die natuur daar geniet er maar heel veel van.
xxx mam -
29 September 2010 - 17:54
Truus:
Paulien,
Is het vakantie in Zuid-Afrika of ben je gestopt met de stage?
Geniet ervan! Deze ervaringen neemt niemand je meer af.
Truus -
29 September 2010 - 19:51
Paulien Weijs:
VOORJAARSVAKANTIE!
Een weekje vrij!
Maandag begin ik weer. -
29 September 2010 - 22:04
Anja:
Hoi Paulien,
Daar tussen de haaien zwemmen in een kooi lijkt me erg spannend en ook die walvissen zijn wel gigantisch, zeg! Wat hebben ze veel van die pokken op hun huid, moet toch wel vervelend zijn voor die beesten.
Het is erg boeiend te lezen wat jij daar allemaal meemaakt.
Trouwens, moest je nog bedanken van Peter voor je leuke kaart voor zijn verjaardag.
Hopelijk mogen we nog veel leuks van je lezen.
Groetjes, Anja -
30 September 2010 - 09:59
Patricia:
Oh oeps, had per ongeluk reactie bij de verkeerde blog gezet. Nu maar even op de goede plek :D
Jeetje Plien! Echt supervet allemaal! Ik wil oooook!! Maar geniet ervan meis, je verdient t!
Kus! <3
-
30 September 2010 - 10:44
Wilmie:
Als het eten daar werkelijk zo lekker is breng dan maar wat recepten enzo mee terug dan kan Albron er misschien wat van gebruiken voor de nieuwe kaart. (En anders kun je er mij wel blij mee maken.) Fijn om te lezen dat je het er zo leuk hebt. Ben best wel jaloers op wat jij allemaal meemaakt, maar geniet er maar volop van want je hebt het verdient. Ook de foto's zijn weer mooi en talrijk. Zo krijgen wij ook een beetje mee van de indrukken van alles wat jij daar te zien krijgt. Geniet er nog maar van want voor je het weet is je grote avontuur alweer voorbij :-(
Groetjes en een dikke knuffel van Wilmie xxx -
30 September 2010 - 12:28
Francien:
Hoi Paulien,
De Foto's zijn weer prachtig en wat een super tijd heb jij daar, echt iets om nooit te vergeten.
Geniet er maar lekker van.
Knuffel,kusjes mam -
30 September 2010 - 12:28
Francien:
Hoi Paulien,
De Foto's zijn weer prachtig en wat een super tijd heb jij daar, echt iets om nooit te vergeten.
Geniet er maar lekker van.
Knuffel,kusjes mam -
30 September 2010 - 17:19
Vera:
Hey Plien,
Vet verhaal hoor, duiken is altijd gaaf! Alleen dat over de rand van de boot hangen lijkt me nou niet echt nodig...Of was dat heel leuk? Ghehe,
Veel plezier nog, geniet er nog van en we zien elkaar weer als we allebei weer in het koude NL zijn...
Vera -
03 Oktober 2010 - 07:04
Daisy:
Heey Plien!
Zo ik ben weer helemaal bij! Was al een tijd niet geweest om te lezen, maar jee wat een verhalen!! Echt heel erg leuk! Ben echt jaloers! Je ziet een hoop zo en alle ervaringen die je opdoet.. Nu ga ik je foto's nog even bewonderen, maar dat zal wel helemaal super zijn!! Ik las je kaartje op het werk, echt heel leuk! Geniet nog van de tijd daar en zie je snel weer!!
Liefs Daisy -
03 Oktober 2010 - 07:06
Daisy:
Heey Plien!
Zo ik ben weer helemaal bij! Was al een tijd niet geweest om te lezen, maar jee wat een verhalen!! Echt heel erg leuk! Ben echt jaloers! Je ziet een hoop zo en alle ervaringen die je opdoet.. Nu ga ik je foto's nog even bewonderen, maar dat zal wel helemaal super zijn!! Ik las je kaartje op het werk, echt heel leuk! Geniet nog van de tijd daar en zie je snel weer!!
Liefs Daisy -
07 Oktober 2010 - 13:46
Rianne:
heey meisje
was een verhale zeg! om jalours te worde haha zo te hore super na je zijn. mis je ons wel al een beetje? we hore wel van je als je weet terug bent
kus rianne -
11 Oktober 2010 - 09:05
Silvia Schoofs:
meid je hebt de tijd van je leven daar in t afrikaanse land, dit blijkt uit je fantastische verhalen,je moet maar zo denken dit is once in a life time. nog een fijne tijd en geniet van alles wat je doet, je gaat voor 110% groetjes meid en tot heel gauw, ik mis je wel hoor -
12 Oktober 2010 - 13:25
Franca:
Jeetje Paulien.
Heb even alles rustig bijgelezen.
Gelukkig begin je het hier ook een heel klein beetje te missen, begon me al zorgen te maken.
( Maar ja, we zijn met de AC nooit te beroerd om bij jouw te komen vergaderen dat weet je !!!)
En met al die mooie foto's zal deze ervaring in Zuid Afrika jouw nog lang en levendig bij blijven. -
23 Oktober 2010 - 17:04
Hannie:
Dat zou ik ook nog wel eens wilen, duiken tussen de haaien en walvissen zoeken.
Wat bof jij met zo een fijne tijd daar!
