Onderweg

Ik heb alweer een paar steden en dorpjes achter me gelaten sinds mijn laatste blog.Vanuit Arambol (het strand) ben ik naar de bergen in Hampi vertrokken. Ik heb me drie dagen in Jungle Book gevoeld, wow, wat is de natuur daar prachtig! De bergen bestaan voor 90% uit grote rotsen, alsof een reus met legoblokken heeft gespeeld en zijn speelgoed niet opgeruimd heeft. Veel bomen, rivieren, dieren, noem maar op! De locale bovolking daarentegen was niet zo prettig. Het lijkt alsof de locals moe zijn van toeristen. Ik heb dan ook niet écht in Hampi geslapen, maar in een guesthouse 3 km verderop. Het uitzicht vanuit mijn tuin was spectaculair! De laatste nacht (oud op nieuw) heb ik doorgebracht in de bergen op de rotsen met een klein groepje vrienden. Deze nacht heb ik tussen de rotsen en onder de sterren geslapen. 's Ochtends vroeg ben ik direct doorgegaan naar Gokarna, 10 uur in de bus. Dat wat je op 1 januari doet, doe je de rest van het jaar!
Mijn eerste nacht in Gokarna weer buiten doorgebracht, binnen de omheining van een guesthouse dat vol was. De volgende dag het volgende strand in Gokarna bekeken (Kudle beach). Hier heb ik de volgende nacht doorgebracht, wederom buiten, maar in de omheining van een guesthouse. Zo is reizen heel goedkoop! Uiteindelijk toch een hut genomen, een beetje privacy is niet zo slecht natuurlijk. Ik ben zo'n 12 dagen gebleven. Ik heb genoten van de zee, nieuwe vrienden gemaakt, wandelingen gemaakt, genoten van de zon en voor de eerste keer sinds ik reis een beetje ziek geweest.
De trein van Gokarna naar Mysore duurde zo'n 14 uur, maar in deze trein ontmoette ik mijn vier nieuwe vrienden. 3 Zwitserse en 1 Fin die samen reizen. Net als ik gingen zij naar Mysore. Ik heb me bij hen gevoegd. Zij deden me denken aan mijn vrienden back home, dus ik voelde me helemaal thuis. In Mysore hebben we bijna een tuktuk gekocht, maar de politie gaf geen goedkeuring. Een tuktuk is een taxi, dus we moesten toestemming hebben dat we hem alleen als privévoertuig gebruiken. Helaas deed de politie hier moeilijk over, dus de deal ging niet door.
In Mysore hebben we één nacht in een Youth Hostel doorgebracht: nóóit meer! De regels zijn veel te strikt! We moesten vóór 22.30uur binnen zijn en vanaf 23.00uur moest het stil zijn en de lichten uit. Geen entertainment (denk aan films, muziek, zingen, instrumenten, enz.) of luide gesprekken (die wij veel te veel hebben).
Na Mysore hebben we de bus genomen in de richting van een nationaal natuurpark. Eenmaal bij een resort aangekomen kwamen we erachter dat het veel te duur is, wat best wel logisch is. Conclusie: we slapen in de natuur. We hebben een plekje gevonden waar we een vuurtje gemaakt en een tent opgezet hebben. De volgende morgen liftend naar het volgende dorp gegaan. Eenmaal daar aangekomen wilde onze chauf 3000Rs (€40) voor de 10 km die we afgelegd hadden. De locale bevolking stond in no time rond ons, omdat we deze prijs niet wilde betalen. We hebben de politie benaderd en toen sprak deze man ineens geen Engels meer (terwijl hij in een resort werkt waar hij Engels móet praten). Uiteindelijk heeft de politie besloten dat we 800Rs moesten betalen, dit maar gedaan. De locale bevolking was het zelfs niet eens met deze prijs waardoor onze chauf het moeilijk kreeg. Bij dezen: ga nóóit naar de Jungle Lodge in Zuid-Karnataka!
Uiteindelijk zijn we in de bus beland om naar Ooty te gaan. Om 19.30 uur aangekomen in een plaatsje waar ik de naam niet eens van weet. We hadden honger en de bus naar Ooty zou nog zo'n 5 uur duren. Rond die tijd zouden we nergens meer eten kunnen krijgen, dus hebben we besloten daar te blijven.
Ik ben heel blij dat we dit besloten hadden, want de weg van dit plaatsje naar Ooty gaat door een natuurpark waar ik veel herten, olifanten en andere interessante dieren heb kunnen bekijken.
Ooty bevindt zich op 2200m hoogte dus het is erg koud in de avond en de nacht, maar overdag wordt het heel warm. Het is prachtig! Na een paar dagen een klein meertje gevonden waar de jongens konden zwemmen.
Na Ooty waren we het allemaal eens met het idee om terug naar het strand te gaan. Wederom de bus in gehopt voor een paar uur. Dicht bij Mahé hebben we een drive in-beach gevonden met veel Indiaase toeristen die graag met de auto het strand op gaan. Een eindje verder (lees 500m over rotsen) een verlaten strand gevonden. Een klein stukje strand, wat rotsen, en een heuvel met veel kokosnootbomen.
We hebben een bed en dak gebouwd van oude kokosbladeren en we hebben gekampeerd op ons eigen paradise beach. Mocht iemand naar India gaan en willen kamperen, dit is de plek! Het beste is dat deze droomdag mijn verjaardag was, geweldig! 's Ochtends dolfijnen zitten spotten vanuit ons 'huis' en 's middags ben ik alleen vertrokken en heb mijn vrienden achtergelaten in paradijs. Ik heb de bus terug naar Calicut genomen waar ik nu geniet van de mensen, iedereen is super aardig. Zometeen ga ik de zonsondergang aan het strand bekijken en morgen ga ik ineens door naar Kollam (8 uur in de bus). Vanuit daar ga ik naar Varkala om Patricia een laatste keer te zien voordat ze terug naar het koude Nederland vertrekt.